....kom med ein glimt....

Kom ikkje med heile sanningi

Kom ikkje med heile sanningi,
kom ikkje med havet for min torste,
kom ikkje med himlen når eg bed om ljos,
men kom med ein glimt, ei dogg, eit fjom,
slik fuglane ber med seg vassdropar frå
lauget
og vinden eit korn av salt.

Olav H Hauge i samlinga På ørnetuva, 1961


For meg er dette et dikt om å bli tatt alvorlig ~ når en trenger å be om hjelp ~
den som ber om hjelp, ber om akkurat det som trengs ~
og ferdig med det!

Behovet for å gi hjelp ~ kan gjøre oss blinde for hva vi faktisk blir spurt om ~
Den som ber om hjelp, er fortsatt hovedpersonen i samspillet eller subjektet i samspillet.
Å be om hjelp, trenger ikke bety å bli et objekt for den andres hjelpetrang :)